Verdorie, ik heb van de week het laatste stukje pizookie opgegeten. Ik had er echt eentje moeten bewaren voor als ik dit ging schrijven, want bij het zien van de foto’s loopt het water me alweer in de mond! Het woord ‘pizookie’ is een samenvoegsel van ‘pizza’ en ‘cookie’ en zegt precies wat het is: een koekje ter grote van een pizza! Een koekje ter grote van een pizza? Yes, please! Het principe van een koekje ter grote van een pizza schijnt bedacht te zijn door BJ’s Restaurant & Brewhouse in Amerika en wordt als toetje gegeten. Het kan echter ook prima als lekkers bij de koffie!
Pizookie
- 170 gram amandelboter
- 100 gram ahornsiroop
- 1 ei
- halve theelepel baksoda
- halve theelepel vanille-extract
- zout
- 90 gram chocolade
Klik op het ingrediënt om te zien welke ik gebruik
Zet de oven vast aan op 180 graden.
Het makkelijkst is het als je alles, behalve de chocolade, in de mengkom van een staafmixer doet en dan blenderen maar! Heb je die niet, ook geen probleem, met de hand kan het ook maar dan moet je gewoon wat harder werken.
Voor de chocolade gebruik je pure chocolade met minimaal 70% cacao. Ik heb altijd de Extra Puur van Verkade. Die was vroeger 75%, maar sinds het recept ‘verbeterd’ is, bestaat de chocolade voor 72% uit cacao. Waarom dit geneuzel over percentages? Omdat de Paleopeeps ervan uit gaan dat de nadelen van bepaalde ingrediënten van reguliere supermarktchocolade niet opwegen tegen de goede eigenschappen cacao, maar alleen als er minimaal 70% cacao is gebruikt. Met de Extra Puur van Verkade zit je voorlopig dus nog goed (en nu maar hopen dat ze niet weer een ‘verbetering’ doorvoeren). Snijd de chocolade in kleine blokjes. Je kunt het malen, maar het zijn straks juist de half gesmolten chocoladechunks die de pizookie zo lekker maken! Schep de chocolade door je beslag.
Neem een springvorm van ongeveer 30 centimeter doorsnede. Bekleed de vorm met bakpapier en spreid het deeg over de bodem uit, laat daarbij ongeveer vijf centimeter tot aan de rand vrij (de doorsnede van je uitgespreide beslag is dan 20 centimeter). Zet het ongeveer 15 minuten in de oven. In ieder geval net zo lang tot de randjes goudbruin zijn en het midden van het beslag niet meer beweegt als je voorzichtig aan het bakblik schudt (alles is, zeg maar, gestold).
Snij de pizookie in pizzapuntjes en serveer direct, hoe heter hoe beter en laat het sweet, sweet eatin’ beginnen! Stel nou hè, dat je nog over hebt… (I know, soms ben ik heel grappig!) dan kun je het koekje prima invriezen. Als je dan een keer een ik-moet-chocola-aanval hebt, kun je er eentje uit de diepvries trekken, even laten ontdooien en smullen maar!
Ik vond dit recept voor de pizookie op de blog van Jessie Beltramo:
Just Jessie B, terwijl ik aan het bloggen was over een ander toprecept van haar:
porridge (als je dat niet al gedaan hebt: ook maken, lekker!). Dus alle credits gaan naar haar: whoop whoop Jessie!
Ha Jolanda,
Mjammie, lijkt me erg lekker. Kan je ook rauwe cacao gebruken of is dat niet zo geslaagd?
Groetjes
Hallo Ank (ik kan aan je mailadres zien dat jij het bent ;),
Ik denk dat je dat wel kunt gebruiken, maar dat de smaak wat anders is (bitterder? Dat kun je eventueel compenseren door wat meer siroop toe te voegen, maar niet te veel, dan wordt je beslag te dun). Gewone cacaopoeder maakt men door de cacaobonen eerst te branden alvorens ze te malen tot poeder. Door de verhitting gaat een deel van de gezonde eigenschappen verloren. Vanwege de gezondheidsvoordelen kiezen steeds meer mensen daarom ook voor rauwe cacao. Je kunt ook bij dit recept kiezen voor de rauwe cacao, maar omdat je baksel de oven in gaat, wordt op die manier de cacao alsnog gebrand. Ik vraag me dus af hoeveel van de oorspronkelijke goede eigenschappen dan behouden blijven en of het uiteindelijke bakresultaat erg veel verschilt qua gezonde eigenschappen van die met reguliere cacao. Laat even weten hoe het smaakte, ben benieuwd!