Tag: mayonaise

Paleo pasta met spinazie, spekjes en tomaat

In mijn vorige artikeltje over de pasta van The Other Pasta kon je lezen dat de Sesam Fusilli heel lekker is. Pasta kan weer gewoon op je Paleo menu! Hiep, hiep! Maar ja, welke saus serveer je er dan bij? Uit een pakje? Iek! Nee, natuurlijk niet! Roomsausje? Nope, balen zeg! Tja, heb je eindelijk pasta gevonden, is de saus een issue… Ik ben dus druk aan het experimenteren geslagen en ben tot een heel lekker resultaat gekomen. Nou kan ik bescheiden ‘al zeg ik het zelf’ toevoegen, maar de niet-Paleo-ers in mijn directe omgeving vonden hem ook lekker. Conclusie: hij is lekker! Vandaag deel ik dus het recept voor Paleo pasta met spinazie, spekjes en tomaat.

paleopasta met spinazie, spekjes en tomaat

Paleo pasta met spinazie, spekjes en tomaat

  • 160 gram Sesam Fusilli
  • 375 gram spekreepjes
  • 750 gram spinazie
  • 250 gram cherrytomaatjes
  • handje pijnboompitjes
  • peper
  • 2 eetlepels mayonaise

Klik op het ingrediënt om te zien welke ik gebruik

Kook de fusilli in 7 minuten beetgaar en laat het daarna uitlekken.

Bak in de tussentijd in een andere pan de spekjes uit. Als ze bijna goed zijn, voeg je de spinazie toe. Snij de tomaatjes door de helft en voeg ze toe als de spinazie gesmolten is. Voeg daarna de pijnboompitjes en wat peper toe. Hussel alles goed door elkaar en laat het even pruttelen.

Roer de fusilli door het spinaziemengsel. Niet te enthousiast roeren, de sesam fusilli is wat breekbaarder dan gewone pasta. Met beleid dus! Daarna schep je er twee eetlepels paleo-proof mayonaise door en klaar!

De hoeveelheden zoals ik hier heb aangegeven zijn voor ongeveer vier personen. Heel strikt hoef je je er echter niet aan toe houden. Meer spekjes of pijnboompitjes? Snap ik! Lekker doen! Meer spinazie? … nah, snap ik minder, maar hé, het is jouw feestje, dus ook lekker doen!

Als je wat over hebt, is het prima om het bijvoorbeeld voor de lunch van de volgende dag te bewaren. Eet smakelijk!

Kokoskip met kerriemayonaise

Ik zag dat het al weer even geleden was dat ik een avondmaaltijd had gepost. Hoog tijd dus voor dit recept van kokoskip met kerriemayonaise. Het is eigenlijk heel simpel: kip in een kokosjasje, dat je doopt in kerriemayonaise. Meer niet, maar zóó lekker! Dit recept maakte ik al met enige regelmaat voordat ik Paleo ging eten, maar toen gebruikte ik nog bloem. In een stoere bui dacht ik: ‘wat zou er gebeuren als ik de bloem gewoon achterwege zou laten?’ Tadaa: een zalige Paleovariant gebeurde. Die bloem bleek helemaal niet nodig!

palejo paleo recept kokoskip

Kokoskip met kerriemayonaise

Snij de kipfilet in blokjes van ongeveer 3 bij 3 centimeter.

Klop in een diep bord het ei los met 1 theelepel kerriepoeder, peper en zout.

Doe de kokos in een ander diep bord.

Als je ongeveer 3 kipfilets gebruikt, kun je de hoeveelheden ei, kerriepoeder en kokos aanhouden zoals beschreven. Gebruik je meer kip dan zal je waarschijnlijk meer nodig hebben (maar je kunt altijd halverwege bijmaken).

En nu begint het geklieder (heb je de zoete kip uit de oven al eens geprobeerd? Die is ook zo lekker en nóg kliederiger :). Haal de kipstukjes één voor één door het ei en vervolgens door de kokos. Het lijkt omslachtig, liever zou je de kip in één keer in het ei flikkeren, maar geloof me, dat wordt een zooitje. En als je het helemaal netjes wil doen, gebruik je één hand om de kip door het ei te halen, mik je het met diezelfde hand in de kokos en rommel je met je andere hand de kokos over de kip. Als de kip eenmaal goed onder de kokos zit, is het prima beet te pakken. Maar ach, als je niet vies bent van een beetje gekledder: dive right in zou ik zeggen!

Als je alle kipjes van kokos heb voorzien, bak je ze bruin en knapperig in de kokosolie.

Terwijl de kipjes gaar worden kun je vast de sla over de bordjes verdelen. Elke groente is natuurlijk prima, maar persoonlijk vind ik het zachte van de veldsla en het knapperige van de kokoskip een mooie combi.

Roer 2 theelepels kerrie door de mayonaise. Proef even of je het zo lekker vindt en anders doe je er gewoon nog een beetje kerrie bij. Doe het samen met de kip op het bord. Smullen maar!

En zoals veel van mijn diner-recepten: koud ook lekker en dus prima de volgende dag als lunch te eten.

Eet smakelijk!

Rosbiefsalade

Soms heb je niet zo veel tijd, maar wel zin in iets lekkers (wat zeg ik nou, ik heb altijd zin in wat lekkers!… : ). Deze rosbiefsalade is dan een uitkomst! Zo klaar en lekker als lunch, of als je gewoon van alles meer gebruikt, als maaltijdsalade.

palejo paleo recept rosbiefsalade

Rosbiefsalade

Het is je vast opgevallen, ik heb bij de ingrediëntenlijst geen hoeveelheden genoemd. dat is omdat het niet zo nauw luistert hoeveel je van wat gebruikt, gewoon doen waar je zin in hebt!

Verdeel de sla over het bord. Ik vind rucola het lekkerst, maar gebruik ook wel eens veldsla of mix allerlei soorten door elkaar. Verdeel de cherrytomaatjes over de sla. Vervolgens leg je de rosbief op het bord. Ik kan me voorstellen dat hierbij een hoeveelheid als leidraad wel makkelijk is: ik hou meestal een pakje per persoon aan (ongeveer 100 gram). Je kunt de rosbief per plakje in een dotje op het bord leggen, da’s de snelle methode, maar als je wel ruim in de tijd zit, kun je ze ook mooi oprollen. Leef je uit zou ik zeggen! Strooi dan een beetje zout over de rosbief. De combi zout op rosbief vind ik heel lekker, dus ik doe dat voordat ik de rest van de ingrediënten toevoeg. Dan een flinke eetlepel mayonaise (klik hier voor het recept van mijn mayonaise Paleo-style) en pijnboompitjes. Ook voor de pitjes geldt: heb je tijd dan kun je ze roosteren, en anders kunnen ze er zo overheen. Ook erg lekker! Eindig met een beetje peper. That’s it, enjoy!

Paleo sushi met tonijn

Sushi wordt traditioneel met rijst gemaakt, maar dat is natuurlijk een graan en dus niet Paleo. Daarom ben ik op zoek gegaan naar een alternatief en dat heb ik gevonden! Eigenlijk is deze Paleo sushi met tonijn heel simpel, maar dus wel helemaal Paleo én lekker!

palejo paleo recept sushi

Paleo sushi met tonijn

Klik op het ingrediënt om te zien welke ik gebruik

Om de Paleo sushi met tonijn te maken, laat je eerst de blikjes tonijn uitlekken. Meng vervolgens de mayonaise erdoor heen. Laat ook de kappertjes uitlekken en roer ze samen met de pijnboompitjes door het tonijnmengsel. Voeg peper en zout naar smaak toe (voorzichtig met het zout, de kappertjes zijn ook al zoutig). Verdeel het tonijnmengsel in drie gelijke delen.

Zonder kan ook, maar als je een sushi-rolmatje hebt dan is dat heel fijn want het werkt een stuk makkelijker! Leg één van de norivellen met de glimmende kant naar beneden op het matje. Verdeel één van de tonijndelen over je norivel. Let op, niet over het hele vel, maar over ongeveer de onderste vijf centimeter van het vel. Zorg dat de ‘strook’ tonijn overal even breed is, zeker aan de zijkanten van je norivel. Anders is je Paleo sushi met tonijn niet overal even tonijnig (weer een nieuw woord verzonnen :) en worden je plakjes straks niet even groot, of erger: je uiteindjes worden flubberig. Géén gezicht!

Deze sushi is de Maki-variant. Maki betekent letterlijk ‘gerold’ en is de bekendste sushi-soort hier in het Westen en nu we toch bezig zijn: het Japanse woord voor tonijn is Maguro. Dus eigenlijk is dit een Paleo Sushi Maki Maguro! Rol heel voorzichtig, te beginnen met het deel waar de tonijn opzit, het hele norivel op, tot je een mooi rolletje hebt. De laatste centimeter van het vel kun je een beetje nat maken, de nori gaat dan plakken en dat houdt je rolletje intact.

Pak je rolletje strak in aluminiumfolie in en herhaal het hele verhaal bij de overige twee vellen. Leg de sushi’s in de koelkast en laat ze daar een uurtje of zes rusten. Dit zorgt ervoor dat het vocht van je tonijnmengsel in de nori trekt, waardoor de nori minder taai wordt.

Haal je rolletjes uit de koelkast en pak ze voorzichtig uit. Snij ze met een scherp mes in plakjes van ongeveer 2 cm. Heb je toch uiteinde-flubbertjes? Die moet je gewoon lekker meteen opeten, want die presenteren niet zo leuk. Leg de sushi op een mooi bord. Uiteraard serveren wij hier geen sojasaus bij (soja is een peulvrucht en dus niet Paleo), maar Coconut Aminos, dé Paleovervanger van sojasaus en heerlijk om je sushi in te dopen.

itadakimasu! (je raadt het al: de Japanse versie van ‘eet smakelijk!’)

‘No junk food!’ Burger

Yeah baby! It’s snack time! Als ik je vertel dat de foto puur Paleo is, dan geloof je dat toch niet? En toch is het zo! Deze ‘No junk food!’ Burger bevat alleen maar Paleo-geaccepteerde ingrediënten, terwijl het er uitziet én smaakt of je gruwelijk aan het zondigen bent geslagen (ik krijg alleen al bij het zien van de foto het water in de mond, ik ben (spijtig genoeg) dol op zo’n beetje al het voedsel dat in de categorie ‘zondigen’ valt. Mjam mjam!). Maar daar zat ik dus afgelopen zondag samen met mijn lief schandalig te smullen Van-Ge-zond-Voed-sel! Het moet niet gekker worden.

palejo paleo recept burger met zoete aardappel uit de oven

‘No junk food!’ Burger met zoete aardappel uit de oven

Voor de zoete aardappel uit de oven

  • 1 flinke zoete aardappel (echt zo’n joekel, een beetje junk food lover krijgt die makkelijk op)
  • kokosolie

Voor de ‘No junk food!’ Burger

Voor dit recept heb je een aardig staaltje time-management nodig, want de kunst is om alles tegelijkertijd op je bordje te hebben liggen (nou ja, tegelijkertijd lukt nog wel, maar dat het dan allemaal (nog) de goede temperatuur heeft, is een uitdaging).

Haal het rooster uit de oven en verwarm hem (de oven, niet je rooster :) alvast voor op 200 graden.

Breng een pan met water aan de kook. Intussen schil je de zoete aardappel en snij je hem in stukken van gelijke grootte (da’s belangrijk want anders kook je in dezelfde tijd de kleine stukken tot snot, terwijl de grote stukken nog keihard zijn). Spoel de zoete aardappelstukken af onder de kraan en voeg ze toe aan het kokende water. Tien minuutjes koken, afgieten en in frietvorm snijden. Overigens zijn er verschillende soorten zoete aardappelen, voor dit gerecht zijn die met het paarse schilletje en witte binnenkant het lekkerst, gewoon te koop bij AH en Jumbo (en misschien wel andere supermarkten, maar die heb ik niet in de buurt). Schep 1 á 2 eetlepels kokosolie door de aardappeltjes heen.

Leg een vel bakpapier op het rooster en spreid de aardappels er over uit. Doe dat lekker ruim, hoe meer kans de warmte heeft om bij elke aardappel te komen, hoe eerder ze klaar zijn. Doe ze in de oven, en keer ze halverwege een keertje om. Na ongeveer een uurtje zien ze eruit zoals op de foto en zijn ze op hun lekkerst! Serveer ze met een flinke klodder Paleo-mayo.

Terwijl je op de aardappels aan het wachten bent, kun je de ‘No junk food!’ Burger in elkaar knutselen. Let goed op wat voor vlees je koopt. Wist je dat de gewone AH-hamburger voor 14% is opgebouwd uit PaleNo-engigheden? Wat dacht je van sui­ker (Wáát?), rijst­zet­meel (Nééé!), zon­ne­bloem­olie (Aargh!), enzovoort, enzovoort. Kijk, dan zie je meteen waarom ‘junk’ in junk food zo’n goed gekozen term is. Na lang en gefrustreerd staren naar het vleesschap (beefburger nee, grillburger nee, kalfsburger nee, lamsburger nee, steak de boeuf nee) vind ik er eentje die geen rare toevoegingen heeft: de biologische rundertartaar. Hoera!

Bak de tartaartjes in een beetje kokosolie precies zo gaar als jij ze lekker vindt. Snij de tomaat in plakjes (zaadjes eruit halen). Bak het ontbijtspek uit, bak vervolgens in het vet van het spek de ui (in ringen gesneden) en maak het tomatensausje door de tomatenpuree door de mayonaise te mengen. En dan stapelen maar!

Om je ‘No junk food!’ Burger te maken, leg je een tartaartje op het bord, daarop de spek, dan de tomaat, een flinke klodder tomatensaus, dan de uitjes en vervolgens het tweede tartaartje. Bovenop nog een toefje rucola en voilá: guilt free snacken tot het vet van je kin druipt!

Gevulde eitjes

Ken je dat? Dat je een prachtig schaal met gevulde eieren voor ogen hebt, maar dat het resultaat bestaat uit flubbertjes waar de vulling uit valt omdat je dooier helemaal aan de zijkant zat? Of dat je dooier fantastisch in het midden zit, maar je die krengen on-mo-ge-lijk gepeld krijgt? Grr! Het proces richting Perfect Gevulde Eitjes kan vol zitten met frustraties, maar of ze er nou mooi uit zien of niet, lekker zijn ze altijd!

Ik heb overigens in mijn Paleo-beginperiode best even moeten zoeken. De mayonaise is vrij bepalend voor de smaak en de mayonaise die ik altijd voor de eitjes gebruikte mocht niet meer… Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Hier vind je mijn recept én tips om de nagestreefde perfectie te bereiken!

gevulde eitjes paleo recept

 

Gevulde eitjes

Klik op het ingrediënt om te zien welke ik gebruik

Dat de dooier niet netjes in het midden zit, hebben we te danken aan de zwaartekracht. Als een ei een tijdje ligt, zakt de dooier langzaam naar beneden. Geen nood, je kunt dit proces uitstellen door de eieren met de punt omhoog (zoals in een eierdoosje) weg te zetten. Wat ook helpt, is een paar dagen voordat je de eieren gaat gebruiken, ze elke dag om te keren, maar eerlijk gezegd vind ik dat een beetje te veel moeite (oké, toegegeven, dat vergeet ik dus gewoon). De makkelijkste manier is om een pan water op te zetten. Hard te roeren tot je een draaikolk hebt, de eieren toe te voegen en dan zachtjes door te blijven roeren tot het water kookt. Het eiwit is dan zodanig gestold dat het eigeel verder wel op z’n plek blijft zitten. Je denkt vast: ‘Waarom gebruik je dan geen vers ei? Die heeft nog geen tijd gehad om ‘uit te zakken’?’ Klopt, maar verse eieren pellen voor geen meter, laat ze minimaal een dag of drie liggen.

Nadat het water kookt, zet je de wekker op 8 minuten. Zo kook je ze mooi hard, zonder dat ze groenig uitslaan. Als het wekkertje is gegaan, gooi je het hete water weg en laat je de eitjes schrikken. Roepen dat ze niet Paleo zijn, zou kunnen helpen…. ;) maar over het algemeen is ze afspoelen onder heel koud water genoeg. Door de kou krimpt het ei iets, waardoor hij lossig in de schil komt te liggen. Sla de schaal aan de brede kant van het ei kapot en pel het ei onder de kraan door met je duim als het ware de schaal los te duwen. Moet lukken zo, maar stel nou dat het nog niet lukt, dan schijnt een beetje baking soda in het water wonderen te verrichten. Ik heb het nog nooit geprobeerd, maar wie weet?

Eitjes gepeld? Snij er dan vier in de lengte door midden en wip het eigeel er voorzichtig uit. Prak het eigeel. Snij de andere twee eieren in kleine stukjes en doe het bij het eigeel. Voeg de mayonaise toe en roer het goed door. Voeg ook peper, zout en kerrie toe. Af en toe een beetje proeven om te zien of je genoeg hebt toegevoegd. Verdeel het mengsel over de halve eitjes. Strooi er tot slot nog een beetje kerrie over (puur voor de gezelligheid). Tast toe!

Dit is uiteraard een heel basic recept. Je kunt andere kruiden gebruiken (paprikapoeder in plaats van kerrie, ook lekker), uitjes of bacon toevoegen. Mosterd erdoor is ook erg smakelijk (zie hier welke mosterd ik gebruik). Mocht je om inspiratie verlegen zitten dan levert Google zo’n half miljoen hits op ‘gevuld ei’, mocht dat nog niet genoeg zijn dan kun je ook nog zoeken op de Engelse term ‘deviled eggs’. Ik heb me altijd afgevraagd waarom ze zo heten. Het schrijven van dit artikeltje zorgde ervoor dat ik het eindelijk op ging zoeken. ‘Deviled’ komt uit de achttiende eeuw en werd gebruikt om voedsel aan te duiden dat erg heet gekruid was (zie daar de link met de hel waar het ook vrij warm schijnt te zijn en vervolgens de duivel). Vanwege die link met de duivel spreekt men in kerkelijke kringen liever van ‘Angeled eggs’. Ook dieetmensen houden deze term aan, maar dan om aan te geven dat hun gevulde eitje alleen maar brave ingrediënten bevat. Eigenlijk zijn mijn gevulde eitjes dus ook ‘Angeled eggs. Ha! Weer wat geleerd!

Maaltijdsalade met kip, spek, mosterd en ananas

Deze maaltijdsalade met kip, spek, mosterd en ananas vind ik zó lekker, ik kan er kilo’s van eten. Nee echt, ik moet echt oppassen dat ik het niet te vaak op tafel zet, dan wordt het ook weer zo saai. Het fijne van dit gerecht is namelijk ook nog eens dat het koud ook lekker is. Ik maak dus altijd veel meer: ’s avonds een heerlijke maaltijdsalade en de volgende dag doe ik het feestje tijdens de lunch nog eens dunnetjes over!

palejo-paleo-recept-maaltijdsalade-kip-spek-mosterd

Maaltijdsalade met kip, spek, mosterd en ananas voor 2 personen

Klik op het ingrediënt om te zien welke ik gebruik

Maak de kipfilets schoon en snij elke filet in drie repen. Ik doe dat altijd zo: het flubbertje dat er altijd tegenaan gevouwen zit (hoe heet dat?!?) snij ik los en dan snij ik het grote gedeelte in de lengte doormidden. Zo heb ik dus twee grote repen en één kleinere. Doe dat voor elke kipfilet.

Leg de repen kip netjes (nou ja, niet supernetjes natuurlijk, maar gewoon niet overlappend) naast elkaar op een bord of snijplank en smeer ze ruim in met mosterd. Alleen aan de bovenkant smeren is voldoende.

Dan komt het kliederwerkje, en dat vind ik stiekem het leukst: je pakt een reep kipfilet aan de bovenkant vast, plakt er schuin een reepje ontbijtspek op en wikkelt die verder om de kip heen naar beneden, zodat de hele reep kip bedekt is met ontbijtspek. Ik doe altijd eerst een reepje ontbijtspek per reepje kipfilet en als ik ze dan allemaal gehad heb, dan verdeel ik de rest van de ontbijtspek over de kip (sommige reepjes kip zijn nou eenmaal groter en kunnen meer spek hebben).

Pak een flinke koekenpan zodat alle kipjes naast elkaar passen en verwarm de kokosolie, vervolgens bak je de kip gaar.

Verdeel de rucola en de kip over twee borden. Garneer met schijfjes ananas en de mayonaise. In het begin husselde ik alles door elkaar, maar de warmte van de kip zorgt ervoor dat de rucola instant verpietert en de mayonaise ‘wegloopt’. Je kunt dus beter alles een beetje gescheiden op je bord leggen (enne, niet alles opeten, dan hou je wat over voor de lunch, morgen weer maaltijdsalade met kip, spek, mosterd en ananas, jeeeh! :).

Eet smakelijk!