In een eerder artikel over Porridge schreef ik dat ik niet zo gek ben op pap, maar dat ik na het maken van de porridge met banaan helemaal om ben! Vla daarentegen heb ik wel altijd lekker gevonden. Alle soorten lustte ik wel, maar, hoe verrassend, smaken als chocolade, karamel en hopjes gingen er bij mij met het grootste enthousiasme in. Toen enter Paleo, exit vla… Dacht ik… Want ja, een niet onbelangrijk deel van vla komt uit een koe (toen ik klein was vond ik het altijd erg vermakelijk om na te denken over hoe de wei eruit zou zien als iedere smaak ook een echte eigen koe had: de aarbeienvla-koe, op en top prinsessenroze, nageltjes en wimpers gedaan, dartelde vrolijk rondom de ietwat saaie en depri ‘het gaat vast regenen’ bruine chocoladevla-koe en de bleke ‘ik heb vast iets onder de leden’ vanillevla-koe. Ietwat té druk en vrolijk vonden de hopjesvla-koe en de karamelvla-koe, maar ja die waren ook niet zo fancy gekleurd en dus gewoon stikjaloers…… maar goed we dwalen af). Vla = lactose = niet Paleo punt. Punt? Nope! Ik ben zó blij dat ik dit recept tegenkwam! Dit Paleo Vlaflipje is helemaal Paleo en toch zo vla als je het je maar kan bedenken. Jam!
Paleo Vlaflipje
- 1 banaan, in plakjes ingevroren
- 2 eetlepels amandelboter
- 120 ml amandelmelk (hoe verfrissend, eindelijk eens niet die eeuwige kokosmelk)
- snufje zout
- vanille aroma
- 1,5 eetlepel cacao
- 1 medjool dadel
- 1 eetlepel agavesiroop
- 4 ijsklontjes
Als het goed is, heb je ongeveer gister een banaan gepeld, in plakjes gesneden en ingevroren. Zo niet, gauw doen en dan maar geduld hebben tot het enigszins bevroren is.
Doe de bevroren banaan in de hakselbeker van je staafmixer. Voeg de amandelmelk, de amandelboter, een snufje zout en een halve theelepel vanille aroma toe. Goed blenden (hou de deksel er stevig op, de amandelmelk heeft de neiging door het deksel heen te spetteren). Doe de helft van dit mengsel tijdelijk over in een glas.
Aan de overgebleven helft voeg je de cacao, de fijngesneden dadel, de agavesiroop, de ijsklontjes (in mijn geval in de vorm van space invaders :) en wederom een halve theelepel vanille aroma toe. Heb je trouwens geen medjool dadels maar gedroogde dadels? Werkt ook prima, neem er dan twee want gedroogde dadels zijn over het algemeen kleiner en let erop dat er niets aan is toegevoegd (zoals suiker, ik weet het, belachelijk, maar het gebeurt!). Goed blenderen. Dat maakt door de ijsklontjes een enorme herrie en je zal af en toe de cacao naar beneden moeten doen en eventueel de dadel van de snijmesjes af moeten pielen. Blenden tot er alleen nog kleine stukjes ijs en dadel in zitten.
Nu het lastige gedeelte: schenk de helft van het chocolademengsel in een groot glas. Schenk dan het mengsel dat je apart had gezet erop. Voorzichtig, zodat de laagjes niet mengen. Tenslotte schenk je het laatste beetje chocolademengsel erop en bestrooi je het geheel met cacao nibs (dat zijn kleine korreltjes rauwe cacao). Lepeltje erin, op een luie stoel in de tuin neerploffen en genieten maar van je Paleo Vlaflipje!
Als je jezelf nóg meer wil verwennen dan je al aan het doen bent (kan dat? Ja, dat kan!), dan doe je tussen de laagjes ook een beetje cacao nibs…. ziet toch niemand :)
Voor de kritische lezer: feitelijk gezien is dit geen vlaflip. De vlaflip werd in de jaren ’60 bedacht door een mevrouw uit Oss. Wikipedia leerde mij dat haar man bij een zuivelfabriek werkte en iets moest verzinnen om vla hip te maken. Vla had in die dagen namelijk last van een stoffig imago (eh ‘in die dagen’? volgens mij is vla altijd al wel een beetje oubollig geweest. Lekker, maar wel oubollig). De échte vlaflip heeft onderop een laagje rode limonade, dan een laag vanillevla en daarna yoghurt. Het was bedoeld als toetje. Dit Paleo Vlaflipje is ook zalig als ontbijt of lunch en heeft eigenlijk alleen het drie-lagen principe gemeen met het origineel. Waarom dan toch de naam Vlaflipje? Gewoon, omdat ik het een leuk woord vind (Vla-flip-je… Vla-flip-je, haha!). Ook grappig: ik hou van vla, van yoghurt én van limonade, maar die drie in één glas? No thanks! Van het Paleo Vlaflipje heb ik echter al wel enkele glazen achter de kiezen… en ik ken het recept pas twee weken!
Het oorspronkelijke recept is van Alisa Fleming (zij noemt het een shake, om de boel nog ingewikkelder te maken). Alisa blogt op Go Dairy Free over lactosevrij leven. Ze eet wel granen en zo, dus niet alle recepten zijn Paleo. Haar recept voor wat zij Chocolate almond butter cup shake noemt en waarop ik mijn Paleo Vlaflipje gebaseerd heb, is dat echter wel en bovendien ge-ni-aal. Gelukkig mocht ik het recept van haar delen op Palejo. Dank aan Alisa voor de herintroductie van vla in mijn dieet! Hip hip hooray for Alisa!
Oh, trouwens, als je haar blog checkt, zie je dat haar laagjes be-la-che-lijk strak zijn. Hoe ze het doet? Geen idee. Ik heb m’n best gedaan (meer dan eens), de uiteindelijk beste beker van de meest rechte kant gefotografeerd, maar dan nog zie je de golfjes. Strakke laagjes zien er grappig uit, maar ik zou me er niet te druk om maken: tijdens het eten mengt de boel toch door elkaar. Dus laag voor laag in je glas gieten, je schouders ophalen over het resultaat en nog er nog erger van gaan genieten dan je al van plan was!