Coconut aminos

Paleo ketchup

Ik at eigenlijk bijna nooit ketchup. Ik vond het lekker bij mijn hamburgertje en bij zo’n enorme gehaktbal met een gekookt ei erin. Ken je die? Maar verder eigenlijk niet. Ja, als ik weer eens een lijnpoging deed, dan skipte ik de mayonaise en koos in plaats daarvan voor tomatenketchup. Onder het mom ‘rode sausjes maken minder dik dan witte sausjes’. Dat hield ik nooit lang vol. Slechter is vaak nou eenmaal lekkerder. Tot ik erachter kwam hoeveel suiker er in ketchup zit. Van elke 100 gram ketchup (als we Heinz nemen, wat mij betreft toch ‘de echte’) is bijna een kwart suiker! Een kwart!!! Ik voel me toch een beetje belazerd. Sinds ik Paleo ben gaan eten, heb ik een aantal keer een poging ondernomen tomatenketchup te maken, want alle supermarktketchup is Paleotechnisch prut. Maar het was het iedere keer net niet. Of eigenlijk helemaal niet. Blijken die suikers verdorie toch wel heel belangrijk voor de smaakbeleving… Twee weken terug, toen ik dacht dat de zomer eindelijk was begonnen (hoe naïef, het komt momenteel weer met bakken uit de hemel) en ik bezig was met het voorbereiden van een bbq, heb ik een nieuwe poging ondernomen. En met succes: niet alleen leverde mijn experiment een heerlijke Paleo ketchup op, ik ontdekte later dat je er met een beetje aanpassing in ene moeite door een fantastische curry van kan maken!

Paleo ketchup

1 groot blikje tomatenpuree (140 gram)
60 ml honing
60 ml coconut aminos
1 eetlepel appelcider azijn
1 theelepel paprikapoeder
halve theelepel knoflookpoeder
halve theelepel peper
halve theelepel zout
mespuntje gemberpoeder

Klik op het ingrediënt om te zien welke ik gebruik

De bereiding is echt supersimpel: alles bij elkaar en roeren maar! Wees voorzichtig met de honing, je kunt beter eerst een beetje doen, dan proeven en eventueel bijzoeten. Zeker als je al een tijdje Paleo eet, is de ketchup al snel te zoet.

Dit recept levert zo’n 250 ml aan tomatenketchup op. Je kunt het overdoen in een glazen flesje of potje en dan is het in de koelkast te bewaren. Ik durf niet te zeggen hoe lang het houdbaar is. Ik ga er vanuit dat de houdbaarheid vergelijkbaar is met die van tomatenpuree, en laat ik die informatie nou nergens kunnen vinden. Een blikje dat je dicht laat, is zo ongeveer eeuwig houdbaar, maar als het eenmaal open is? geen idee. Op allerlei websites wordt geadviseerd om het in te vriezen, of onder een laagje olie te zetten, maar dat is in deze niet echt aan te raden. Mocht jij wel weten hoe lang het houdbaar is: ik hoor het graag!

En dan de curry-variant: dat is zelfs nog simpeler te maken. Gewoon net zo lang kerriepoeder toevoegen tot het sausje precies is zoals je hem lekker vindt. Eerlijk is eerlijk, deze Paleo ketchup is zalig, maar ik ben nog steeds geen grote ketchup-eter, maar die curry met een biologisch runderchipolata worstje van de bbq… mmmmm! Heel erg lekker! ^%& die regen, ik ga gewoon bbq-en!

Zoete kip uit de oven

In het kader van smikkelen en smullen heb ik hier weer een toppertje: zoete kip uit de oven. Het heeft wel iets weg van nuggets, maar dan heel zoet. Je glazuur knalt bijna van je tanden af, maar het is lekker, joh! Het is een gerechtje wat vooral kinderen heerlijk vinden (maar waar de grote mensen stiekem het meest van snoepen… :) en wat ze ook heel leuk zullen vinden om bij te helpen omdat je er lekker vies van wordt. Huh? Vies? Ja, lekker vies!

Zoete kip uit de oven

voor de kip

450 gram kipfilet
50 gram tapioca
2 eieren
225 gram amandelmeel
halve theelepel zout
kwart theelepel peper

voor de saus

200 gram honing (voel je je glazuur al omkrullen?)
80 ml Coconut Aminos
halve theelepel knoflook

Klik op het ingrediënt om te zien welke ik gebruik

Verwarm de oven voor op 220 graden en snij in de tussentijd de kip in blokjes van ongeveer 2 bij 3 cm. Doe de eitjes in een schaaltje en klop ze goed los. Doe de tapioca in een tweede schaaltje en de amandelmeel in een derde schaaltje. Mix de peper en zout door de amandelmeel.

En nu komt het gekledder voor gevorderden: haal de kip eerst door de tapioca, dan door het ei en vervolgens door de amandelmeel. De manier om niet helemaal onder de troep te komen te zitten is door de kipstukjes één voor één door de schaaltjes te halen (geloof me, het stelt je geduld op de proef, maar het wordt echt, echt minder rommelig zo. De eerste keer dacht ik: ‘wat maakt het nou uit of je alles in één keer in het bakje flikkert?’ Nou, de amandelmeel-tapioca-eidrek zat ongeveer tot aan mijn oksels, zo erg maakt het uit!). Wat ook helpt is als je één hand reserveert voor de tapioca en de amandelmeel en één hand voor het eigeel. Heb je allemaal geen zin in dit getut: ‘dive in’ zou ik zeggen en stuur me alsjeblieft de foto’s van jezelf als je klaar bent :).

Leg de stukjes kip niet op een hoopje maar naast elkaar op een bakrooster dat je hebt afgedekt met een vel bakpapier. Zet de kip voor ongeveer 25 minuten in het midden van de oven. Halverwege draai je ze allemaal even om, dan worden ze aan alle kanten mooi bruin en knapperig.

Terwijl de kip z’n ding doet, ga je de saus maken. Doe de Coconut Aminos, de honing en de knoflook in een pannetje en laat het al roerend goed warm worden.

Na de 25 minuten oventijd haal je het bakrooster eruit en giet je de saus over de kipstukjes. Zorg dat je elk stukje van saus hebt voorzien, want zonder saus worden ze zo droog als klaphout. Doe de kip met de saus nog drie minuten in de oven. En tadaa! Zoete kip uit de oven: laat het smikkelen en smullen maar beginnen!

Door het amandellaagje en de honing vult dit gerecht enorm, je kunt er, als je er bijvoorbeeld rucola bij serveert, makkelijk met z’n viertjes van eten. Wat ook lekker is, is een deel van de kip bewaren en de dag erna als lunch te eten. Koud zijn ze ook heerlijk!

Het oorspronkelijke recept is overigens bedacht door Kristen, een receptontwikkelaar, voedselfotograaf en blogger uit Vancouver. Ik heb het recept niet één op één overgenomen simpelweg omdat ik de hete saus die zij gebruikt niet heb. In plaats daarvan heb ik Coconut Aminos gebruikt. De yoghurtdip (niet-Paleo!) heb ik ook achterwege gelaten.

Neem eens een kijkje op The Endless Meal, daar besteedt Kristen af en toe aandacht aan Paleo-recepten (dus let op, niet alles wat je op haar blog vindt, is geschikt), maar wat misschien nog wel leuker is: ze geeft tips voor als je zelf een foodblog hebt, met name op het gebied van voedselfotografie. Leuk om te lezen!

Coconut Aminos: Paleo sojasaus

Coconut Aminos van Coconut Secret is een gek spulletje. Ik heb er lang omheen gedraaid om het uit te proberen, met name omdat ik me er niets bij voor kon stellen én omdat het heel duur is. Ik kwam echter steeds meer recepten tegen die me eigenlijk wel lekker leken, maar waar dat dus inzat. Toch maar proberen dan. Helaas (vanwege de prijs) moet ik zeggen dat ik het heel lekker vind! Sinds dat eerste flesje zorg ik altijd dat er twee in huis zijn, één voor gebruik en eentje op voorraad en reken maar dat ik direct nieuwe bestel als ik aan het voorraadflesje begin. Stel je voor dat ik zonder zou komen te zitten!

Coconut Aminos is rauwe gefermenteerde kokosnootsap, gemengd met zongedroogd mineraalrijk zeezout. Het wordt gebruikt als marinade en smaakt zoutig, met een tikkeltje zoet (geen kokossmaak!). Het is niet exact hetzelfde als sojasaus, maar het is wel het product dat er het meest in de buurt komt (en dan vooral de ketjap manis, de Indonesische zoete sojasaus). Sojasaus is absoluut niet Paleo (het is onder andere gemaakt van sojabonen en tarwe) en Coconut Aminos wordt gezien als dé vervanger.

Het fijne van Coconut Aminos

De Paleo-ers onder ons hebben geen keuze, maar hadden we die wel dan komt Coconut Aminos ook op andere gebieden dan ‘Is het Paleo?’ goed uit de bus. Het bevat namelijk 65% minder natrium dan sojasaus. Dat is fijn want natrium is bloeddruk verhogend en we krijgen er met z’n allen veel meer van binnen dan goed voor ons is. Daarnaast bevat het 17 verschillende aminozuren (heel belangrijk voor je stofwisseling), mineralen en vitaminen en is het bijna PH-neutraal. Dat laatste staat in ieder geval op het etiket en ik dacht nog: ‘so what?’. Even snel Googlen voert mij naar de site van EVA. Deze site leert mij dat ons bloed idealiter een PH-waarde heeft van tussen de 7,35 en 7,45. Een PH-waarde van 0 noemen we zuur, een PH-waarde van 14 noemen we basisch. Een PH van 7 is neutraal. Ons bloed is dus licht basisch, praktisch neutraal. Alle voedingsmiddelen hebben een PH-waarde en als dat te veel afwijkt van het neutrale dan levert dat een verstoring van het evenwicht in ons bloed op. Ons lichaam moet vervolgens hard aan de slag om het evenwicht terug te krijgen. Hoe ouder je wordt, hoe meer moeite je lichaam daar mee kan krijgen en dat levert weer een scala aan nare klachtjes en klachten op. Sojasaus werkt in tegenstelling tot Coconut Aminos sterk verzurend en haalt de boel dus uit evenwicht. Weer wat geleerd en voortaan kijk ik een stuk blijer als ik op een etiket ‘PH-neutraal’ zie staan. Hoera! Balans!

Coconut Aminos kopen

Coconut Aminos is ontwikkeld door Randy en Leslie. Een broer en een zus wiens ouders diabetes hebben. Ze kwamen erachter dat veel voedingsmiddelen die geschikt zouden zijn voor diabetici, dat helemaal niet waren en besloten dat ze producten wilden gaan produceren die goed voor je zijn. Kijk op hun, ietwat zweverige, maar dat mag de pret niet drukken, website www.coconutsecret.com voor het hele verhaal. Hier in Nederland is het alleen online verkrijgbaar (ik heb het in ieder geval nog nooit in de winkels gezien). Gewoon even Googlen en dan vind je het gemakkelijk. De Nederlandse online winkels verkopen alleen de 237 ml variant. De prijs varieert tussen de 8 en 9 euro per flesje en dat is zoals gezegd, best heel veel geld. Als je het er voor over hebt, kun je het gerust uitproberen. Ik ben nog niemand tegengekomen die het niet lekker vond!

Ik kan me voorstellen dat je het nu ook uit wil proberen, maak bijvoorbeeld eens Paleo sushi met tonijn. Het is heerlijk om de sushi’s in de Coconut Aminos te dopen. Of gebruik het als basis voor de saus voor over de zoete kip uit de oven, die is ook zó lekker!