Paleo mokka frappuccino, wie had gedacht dat dat bestond? Ik heb er de afgelopen zomer wel een paar liter van gedronken, denk ik. Jongens, dit is zó lekker! Het weekend voor ik aan mijn Paleo-leven begon, was ik op vakantie in Hamburg en daar heb ik onder het mom van ‘nu kan het nog’ alles gegeten waarvan ik daarna af moest zien te blijven. Echt smullen geblazen was het! Uiteraard ben ik ook naar Starbucks geweest. Sterk als ik ben (haha!) bewaarde ik die bezoekjes altijd voor als ik op vakantie was. Zo bleef het een beetje speciaal. Dus nu moest en zou ik erheen en ik heb me ontzettend uitgeleefd met een frappuccino en het grootste stuk chocoladetaart dat je je maar kunt wensen. Oh, wat heb ik dáárvan genoten en oh wat heb ik het gemist in de eerste Paleomaanden! Tot ik in ene stuitte op een recept voor Paleo mokka frappuccino. Paleo!! Ik moet zeggen, ik was erg sceptisch. Ik had al zo vaak recepten geprobeerd die beloofden dat ze ‘net als de niet-Paleo-variant smaakten’ terwijl het echt nergens op leek, dat ik dacht dat dit er ook wel weer zo eentje zou zijn. Want zeg nou zelf: amandelboter in een frappuccino? Jasses! Maar ja, toch wel nieuwsgierig heb ik het gemaakt en echt cross my heart, dit is me daar een partijtje lekker! Ik weet niet hoe dicht het tegen de Starbucks-variant aanligt, want dat heb ik al anderhalf jaar niet meer gehad (still going strong :). Maar het gevoel dat je erbij krijgt, is voor mij hetzelfde: zo lekker romig, zoet en chocoladerig dat het wel slecht voor je moet zijn (ik kan er niks aan doen, ik hou d’r van), alleen: het is niet slecht! Probeer het uit zou ik zeggen:

Paleo mokka frappuccino voor 1 flink glas

---

• 1,8 gram instant espresso poeder. Elk merk is prima, maar ik gebruik Nescafé, dus dan staat dat gelijk aan 1 stick
• 1 tot 1,5 eetlepels amandelboter
• 2 eetlepels cacao
• 3 eetlepels honing
• 83 ml water (en geen ml meer of minder! Haha! Nee hoor, dat gekke aantal komt van het omrekenen van de Amerikaanse cups naar ml)
• 140 gram ijsblokjes

Klik op het ingrediënt om te zien welke ik gebruik

---

Mik alles bij elkaar in de blender (ik gebruik de ice crusher van Braun, ideaal!). Zorg dat je hem goed vasthoudt, want dat ijs maakt een enorm kabaal in het begin. Schenk het in een groot glas en vergeet niet het restje honing dat zich op de één of andere manier altijd onder in de kan weet te verzamelen, er uit te schrapen en bij de rest in het glas te doen. Het Grote Genieten kan beginnen! Als je dat lekker vindt, heb je in het begin nog allemaal ijssnippertjes, vind je dat minder, laat het dan even staan, dan zijn die weggesmolten. Het is even een klusje, dus als ik mezelf nou heel erg wil verwennen, dan maak ik het recept dubbel. De ene helft voor nu, en de andere helft voor morgen. Je kunt het namelijk prima een dagje in de koelkast bewaren. Vlak voor serveren doe ik er dan nog een stuk of drie ijsklontjes in, eventueel mixen en klaar: tijd voor Het Grote Genieten Zonder Al Te Veel Inspanning! De luie oermens in mij begint al te spinnen. Heerlijk! Zoals gezegd, heb ik dit recept gevonden, niet verzonnen. Die eer gaat naar Adriana Harlan (hands up for Adriana! Whoop whoop!). Je kunt het oorspronkelijke recept op haar blog Living Healthy with Chocolate bekijken. Je zult zien dat ik het recept wat heb verbouwd. Zo gebruik ik minder amandelboter. Je hebt met mijn hoeveelheid al een beetje het drogige pindakaasachtige gevoel, maar dat zorgt voor het romige en is precies goed. In het oorspronkelijke recept is het wat mij betreft wat te overheersend. Ook voeg ik altijd wat meer honing toe. Lekker zoet! Adriana geeft optioneel nog het recept voor een topping van kokosroom, maar dat hoeft er voor mij niet op, al moet ik wel zeggen dat het er prachtig uitziet. Ik ben heel benieuwd wat jij er van vindt: lijkt dit een beetje op die van Starbucks? Ik wou intussen dat het maar vast weekend was (ik heb mezelf restricties gegeven, anders wordt het gênant), dan mocht ik weer een glaasje (of twee :).