Azijn is Paleo, maar het zure is (sorry, ik kon het niet laten :) dat het niet altijd Paleo is. Het is nou niet echt een sexy product om over te schrijven, maar aangezien het een beetje een ‘sneaky’ product is, waar je makkelijk in kunt vergissen (I know I have!) is het toch wel handig er een beetje aandacht aan te besteden. Na een lange zoektocht, ben ik uitgekomen op deze twee: Eigenlijk is azijn strikt genomen niet Paleo, aangezien het in de oertijd nog niet voorhanden was, maar daarmee is het nog niet meteen slecht voor je. Het is alleen even opletten geblazen. Vroeger had ik namelijk van die karamelkleurige azijn en ook toen ik begon met Paleo bleef ik het vrolijk gebruiken, want ‘wat zou er nou fout kunnen zijn aan azijn?’ Nou, een heleboel dus. Op een mooie dag had ik wat tijd over (dat heb ik niet vaak, vandaar dat mooie), besloot ik het etiket te lezen en daar zag ik staan: karamel. Wáát?! Dat karamelkleurige kleurtje, komt van . . . karamel! Tja, dat had ik zelf kunnen bedenken. Karamelkleurstof komt van de verhitting van suiker, toevallig Paleovijand nummer 1. Ik weet niet hoeveel er daarvan uiteindelijk in het product blijft hangen, maar voor de zekerheid: exit karamelkleurige azijn! Gelukkig bleek de variant zonder toevoegingen, natuurazijn van Bio+, er zo’n beetje naast te staan. En zo was deze transitie één van de makkelijkere Paleo-overstappen. Dacht ik. Na een jaar lang zorgeloos liters mayonaise geproduceerd te hebben met deze natuurazijn (zie hier voor het recept voor mayonaise), begon ik met dit blog. En als ik ergens over schrijf, wil ik wel weten waar ik het over heb. Dus in ene zat ik druk na te denken over azijn: is verder alle azijn zonder toevoegingen oké? Nou, dat is niet helemaal zeker. Speciaal voor deze post heb ik me een beetje verdiept in de wereld van azijn. Azijn is het resultaat van een gistingsproces. Als iets kan gisten, kan het in feite azijn opleveren. Als het basisproduct Paleo is, denk ik dat de azijn zelf ook Paleo is. Druiven staan aan de basis van wijnazijn, appels aan die van appelciderazijn, deze zijn dus prima, maar wat denk je van rijstazijn of moutazijn? Dat zijn azijnsoorten die gebaseerd zijn op granen en reken ik dus tot de niet-Paleo-groep. Tja, tijd om dus even te kijken waarvan de natuurazijn van Bio+ eigenlijk gemaakt is (ik ben nu letterlijk even naar de voorraadkast gewandeld). Op het etiket staat als ingrediënt ‘natuurazijn’, kijk, dat schiet lekker op! Wel staat er vermeld dat de azijn glutenvrij is. Mmm, een rondje Googlen levert geen aanvullende informatie op. Het zou dus zomaar kunnen dat ik al schrijvende erachter kom dat ik met deze azijn al een jaar lang in de categorie ‘leuk geprobeerd, toch mislukt’ val. En zie daar het leven van een Paleoploeteraar in een notendop. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en Bio+ gemaild. Na ongeveer een week ontving ik een heel aardig mailtje van ze, het duurde even want ze moesten het bij de producent navragen (blijkbaar produceren ze niet alles zelf), de natuurazijn is gebaseerd op tarwe, suikerriet en suikerbiet! Oh nee!! Ondanks dat je ervan uit mag gaan dat veel van de basis als het ware ‘vervliegt’ tijdens het fermenteren, anders zou Bio+ ook niet met droge ogen kunnen beweren dat hun azijn glutenvrij is, is het ‘cleaner’ om een azijn te gebruiken die als basis Paleo-verantwoorde ingrediënten gebruikt. Dus ik ben naar de winkel gegaan en heb biologische azijn op basis van appel en druiven gekocht. Omdat ik nieuwsgierig was, heb ik alle azijntjes geproefd. Eigenlijk had iemand daar foto’s van moeten maken. Want ondanks dat je in eerste instantie echt wel verschil proeft, is het na drie theelepeltjes azijn gewoon alleen nog maar ver-schrik-ke-lijk zuur. Haha! Inmiddels heb ik met de wijnazijn mayonaise gemaakt: smaakt prima!